Overdenking

Op de weg naar de ware vrijheid

De bloeimaand mei staat in het teken van gedenken en vieren. Tachtig jaar geleden werd ons land bevrijd van haar onderdrukker na jaren van repressie en vervolging. Wij vieren de vrijheid in een tijdspanne, waarin vrijheid wereldwijd verre vanzelfsprekend is. Anno 2025 voelen we ons machteloos daarin een keer te brengen. Vrijheid, daarvoor streed in Duitsland theoloog en predikant Dietrich Bonhoeffer (4 feb 1906 - 9 april 1945). Als burger van de bezetter, die toen onze wereld in haar greep hield en dood en verderf zaaide. Hij weigerde zijn mond te houden, ook al besefte hij hiermee zijn leven te zullen verliezen. Tijdens zijn gevangenschap schrijft hij over vier stadia op weg naar de ware vrijheid en ziet daarbij op Jezus. Onze Heer hield vol vertrouwen geest en lichaam onder controle. Tegelijk droeg Hij ontegenzeggelijk heel veel lijden en de naderende dood als zware ketenen met zich mee.                                                                             In de ogen van Bonhoeffer onderga je, levend in onvrijheid, een vreemde metamorfose:  ‘… je sterke, werkzame handen worden gebonden. Eenzaam en machteloos zie je toe hoe er aan jouw daden een einde komt. Je zucht maar eens diep, legt de zaak, waarom het gaat stil en getroost in sterkere handen. Vrede heb je ermee. Je proefde even de smaak van de vrijheid, die je teruggaf aan God die haar groots zal volbrengen.’
Op de melodie van Psalm 121 bij Het gedicht ‘op weg naar de vrijheid’ van Dietrich Bonhoeffer herschreef René van Loenen dit pelgrimslied. Het kan gezongen worden op de melodie van de bekende psalm, die begint met deze vraag: ‘… waar komt mijn hulp vandaan?’.

 

‘Je komt de vrijheid op het spoor,
trouw aan die ene stem, op zoek geleid door hem,
standvastig, kalm en onverstoord:
geheim om uit te leven en uitzicht van Godswege.
Door wat je durft, in wat je doet,
bezield door wat je drijft, gesterkt door wat beklijft,
ga je de vrijheid tegemoet: het spel is op de wagen,
je wordt door God gedragen.
Je hebt de vrijheid aangeraakt,
niet verder reikt je kracht. De avond valt, de nacht.
Maar Hij die niet, die nooit verzaakt, Hij zal het licht bewaken,
je taak, je droom volmaken.
Wanneer de dood de muren slecht
van jouw verstikt bestaan, dan breekt de vrijheid aan
die met geweld je werd ontzegd. Gods oog doet je herleven,
Hij zal je vrijheid geven.’

Al leven we nu in onvrijheid, met Jezus zijn we op weg naar de ware vrijheid!

 

In verbondenheid,
John Bijman, predikant